Tradycyjne czy nowoczesne? Dziś coraz więcej par młodych stawia w organizacji ślubu i wesela na ten drugi wariant. Niezależnie od popularności współczesnych wesel, warto znać klasyczne weselne tradycje. Choćby dlatego, że stanowią one element naszej kultury. Nigdy też nie wiadomo, kiedy trafimy na tradycyjne wesele. Dzięki znajomości popularnych zwyczajów, bez trudu się na nim odnajdziemy.
Tradycje weselne niegdyś były elementem obowiązkowym. Trudno było sobie wyobrazić wesele bez oczepin, czy popularnych przyśpiewek. Dziś są uważane za rzecz nieco kontrowersyjną. Przede wszystkim dlatego, że poza klasycznymi obyczajami ludowymi zaczęto wplatać też zabawy nowe, mocno rubaszne, niekiedy wręcz ocierające się o wulgarność. Coraz więcej młodych par nie chce mieć tego typu elementów na swoim weselu. Dodatkowo pojawiły się nowe zwyczaje, zaczerpnięte z innych krajów. Wesele może dziś więc wyglądać bardzo różnie. Niezależnie od tego, warto jednak znać najpopularniejsze weselne tradycje. Nawet jeśli nigdy ich nie polubimy.
Oczepiny, czyli kulminacja wesela
Oczepiny to obyczaj o bardzo dawnych korzeniach, wywodzący się jeszcze z kultury słowiańskiej. Nazwa pochodzi od czepca, czyli nakrycia głowy, które odróżniało mężatkę od kobiety niezamężnej. Pierwotnie oczepiny były więc uroczystym momentem, w którym czepiec zastępował panieński wianek. Często towarzyszyło tez temu obcięcie długiego warkocza – fryzury noszonej tylko przez młode dziewczęta. Oczepiny wiązały się też z przyśpiewkami, panna młoda zwykle też „walczyła”, odgrywając sceny ucieczki i zrzucania czepca. W nowoczesnej wersji oczepiny to zabawa, która odbywa się zwykle około północy lub w innym, kulminacyjnym momencie wesela. W trakcie współczesnych oczepin panna młoda pozbywa się atrybutów panieństwa – rzuca welon lub bukiet ślubny do grona niezamężnych kobiet obecnych na weselu. Przesąd mówi, że ta, która złapie welon lub bukiet, wyjdzie za mąż w ciągu kolejnych 12 miesięcy. W ramach oczepin często pan młody rzuca swój krawat do kawalerów, następnie szczęśliwy zdobywca krawata tańczy z kobietą, która złapała welon.
Błogosławieństwo od rodziców dla pary młodej
Tradycyjnie, zanim młodzi udadzą się na ceremonię ślubną, powinni oni otrzymać błogosławieństwo od rodziców obojga. Pierwotnie miało to silne zakorzenienie w religii i było momentem bardzo ceremonialnym, związanym z modlitwą i kreśleniem znaku krzyża na czołach pary młodej. Dziś w zmodyfikowanej formie błogosławieństwo pojawia się także przed uroczystościami cywilnymi. To moment, w którym rodzice po prostu przekazują swoim dzieciom życzenia i dają im sygnał, że akceptują wybraną przez nich drogę życiową.
Ukrywanie panny młodej
Tradycja nakazuje, by pan młody przed ceremonią nie widział swojej wybranki. Dlatego przyjęło się, że kobieta wybiera suknię samodzielnie i jej wygląd powinien być do ostatniej chwili tajemnicą. Skąd taki pomysł? Prawdopodobnie to pozostałość po… małżeństwach aranżowanych. Zwyczaj miał zabezpieczyć panny młode przed ewentualną ucieczką mężczyzny, jeśli wygląd przyszłej żony okazałby się dla niego rozczarowaniem. Dziś chodzi już tylko o to, żeby nie zepsuć niezwykłej chwili, w której mężczyzna po raz pierwszy widzi ukochaną w ślubnym stroju.
Para młoda tańczy pierwszy taniec
To jedna z najbardziej lubianych tradycji weselnych, z której nie rezygnują nawet pary planujące nowoczesne w stylu przyjęcie. Jest to moment, który oficjalnie „otwiera” wesele. Zwykle poprzedza go toast wznoszony szampanem. Następnie para młoda wychodzi na parkiet i tańczy otoczona przez gości weselnych. Niespodzianką dla gości pozostaje wybór utworu na ten moment, a także rodzaj tańca – coraz często pary młode dają prawdziwy pokaz, prezentując starannie dopracowany układ taneczny. W szkołach tańca znajdziemy specjalne zajęcia dla narzeczonych, na których szlifują oni swój pierwszy taniec. Tradycyjnie, do pary młodej pod koniec dołączają świadkowie oraz rodzice, po czym prowadzący wesele zaprasza wszystkich na parkiet.
Tradycyjnie kolejność kolejnych tańców była ściśle ustalona: panna młoda tańczyła najpierw z ojcem, a następnie z teściem i świadkiem, pan młody z kolei prosił do tana mamę, teściową i świadkową.
Zabawy weselne
Tradycją są też różnego typu zabawy weselne, takie jak gra sprawdzająca wiedzę pary młodej o mężu czy żonie, „wykupywane” tańce z parą młodą, znane często pod hasłem „zbieranie na wózek”. Wesele nie może się też obyć bez tradycyjnych przyśpiewek, które zna każdy dobry zespół weselny.